En dan zit je daar, te bladeren door je blog die al 6 jaar oud is, maar waar eigenlijk weinig op staat... Hmmm... Niet zo best eigenlijk... Ik zal eens kijken of het lukt om meer te schrijven. Misschien ook over leuke dingen die ik meemaak, zodat het niet een of andere negatieve blog wordt. Want zeg nou zelf: zo negatief is mijn leven ook weer niet. Zo, nu dat te hebben gezegd, ga ik eens nadenken over de leuke dingen in mijn leven en over wat ik hier neer ga zetten xD

De persoon die je kent lijkt wel erg egoïstisch.... Voor de vorm noemen we hem 'hij'. Hij laat niet van zich horen en lijkt zich niet in jou te interesseren. Niets is minder waar! Omgaan met een dwanggedachte is moeilijk. Stel: Je belt een paar keer, maar hij neemt maar niet op. Jij wordt boos en ongeduldig, maar hij zit thuis gevangen in zijn rituelen. Hij weet heus wel dat je belt, maar eerst moet hij even stofzuigen voordat hij terug belt. Oh, ja, na het stofzuigen gaat hij altijd een half uur tv kijken. Dan moet hij dat eerst doen, anders verbreekt hij het ritueel. De ramen zijn vies, dus die mogen ook wel worden gelapt. Dus dat moet ook eerst. En zo beland je op een tijdstip waarop je niet meer kunt bellen. Het is heel vervelend, want je geeft om iemand en wil diegene echt wel spreken, maar dwanggedachten en rituelen houden je bezig. Als je ze niet uitvoert, raak je in paniek. Het is dus een tweestrijd. Dus is het egoïstisch? Ja en nee. Ja, in de zin van: ik en mijn rituelen zijn nu belangrijk. Nee, in de zin van: het is een stoornis, dus hij kan er niks aan doen en zit er zelf ook in gevangen. Wat zou dan het beste werken? Geduld en begrip! Hij weet dat hij egoïstisch is, maar hij kan het niet veranderen. Hij heeft er zelf ook een hekel aan, maar hij kan er niks aan doen. En daardoor voelt hij zich machteloos, want hij wil zijn vrienden ook niet kwijt.

Het komt je vast bekend voor: je vriend/vriendin is alleen maar aan het piekeren en denkt alleen maar aan zichzelf. Diegene belt je niet, smst je niet, stuurt geen mailtje en als diegene op visite is, lijkt diegene in een 'depressie' te zitten. Hij/zij is erg introvert en reageert anders op dingen dan dat je zou willen. Bepaalde beloftes worden niet nagekomen en diegene begint wel rare trekjes te krijgen.... Ik heb een antwoord op de titel: omdat diegene het niet kan! Het zijn dwanggedachten, daar kun je niks aan doen. Relativeren helpt niet en bepaalde handelingen maken diegene rustig. Dus op het bovenstaande stukje: probeer je te verplaatsen in diegene. Het is al moeilijk genoeg om telkens bepaalde gedachten te hebben die je niet kunt stoppen, waarbij je professionele hulp nodig hebt. Dus helaas, jij als vriend/vriendin kan alleen maar luisteren, je kunt diegene niet helpen. Het is lief als je vrienden je willen helpen, maar het werkt gewoon niet! Blijf luisteren naar het verhaal, het is fijn als iemand luistert. En humor is ook altijd leuk, dus maak er samen lekker grapjes over :D

Goedemorgen allemaal! Na een afschuwelijke nacht ben ik wakker geworden. Wow, ik heb het overleefd! Ik denk iedere keer van niet, maar als ik de dag erna wakker wordt, heb ik het overleefd. Apart eigenlijk, hoe je iedere keer kunt denken dat je het niet overleefd, terwijl je weet dat je het toch overleefd. Nou, schrijven is vandaag het eerste wat ik doe, maar ik heb liever koffie, als ik eerlijk mag zijn. Dus ik ga koffie zetten en iedereen een fijne dag wensen vandaag!

Ja hoor.. het is een poos geleden, maar ik lig weer wakker met dwanggedachten en bijbehorende 'tics'. Ik noem het maar 'tics', ik moet het even doen van mijzelf, hahaha. Het is gewoon de angst om dood te gaan en de angst voor een paniekaanval. Dus... ik heb overal jeuk, kriebelhoest, doof gevoel in mijn benen, doof gevoel in mijn handen en een hogere bloeddruk. En, ik ben duizelig en klaarwakker door de adrenaline. En, ik kan geen lawaai maken, want iedereen slaapt. Dus ik ben stilletjes in paniek, om het zo maar te zeggen. Kan dat? Jawel, zolang je geen paniekaanval hebt, kan dat heus. Maar daardoor worden de dwanggedachten wel erger. Grrrrrr. Ik heb het gevoel gek te worden en grip te verliezen op de realiteit, maar goed, ik besef dat als ik denk dat ik gek wordt, dat ik juist niet gek wordt. Die gedachte houden we er maar in... Oke, gewoon rustig blijven ademhalen zeggen ze dan. Maar een ander heeft makkelijk praten, eigenlijk. Ergens weet ik dat ik vandaag ben getriggerd, waardoor ik nu last heb. Misschien had ik ook niet naar Dr Phil moeten kijken, het ging nl over zelfmoord en ik ben dus heel erg bang voor de dood. Niet zo slim. En ik heb koffie gedronken, en een chocolaatje gegeten... Niet verstandig. Met mijn zintuigen op scherp (ik hoor en zie veel beter dankzij de adrenaline) probeer ik zo toch mijn ogen dicht te doen, iets waar ik nu moeite mee heb. Maar ik laat wel mn lampje aan. Welterusten allemaal :)

Ten eerste: sorry voor die alinea's (of eigenlijk, het ontbreken er van)!!!! Ik heb een Mac en punt.nl is denk ik afgesteld op Windows. Maar goed, relativeren. Proberen logisch na te denken. Zijn mijn gedachten wel reëel? Dat leer je in therapie. Het erge is: je weet donders goed dat je gedachten niet reëel zijn. Maar ze poppen omhoog en je kunt er niks aan doen. Hoe groot is nou echt de kans dat er wat gebeurd? Als je dat voor jezelf na gaat, besef je dat de kans nihil is. Maar de angst blijft gewoon. Ik denk dat veel mensen dit herkennen. Je kunt heus wel relativeren, maar de angst blijft, ondanks je kennis. Wat zou dan het beste werken?

Hallo allemaal! Lang geleden, maar ik ben terug :D. Hoe het met mij gaat? Niet zo goed, helaas. Ik ga opnieuw in therapie, want ik krijg nu ook omliggende problemen. Ik heb last van dwanggedachten, iets waar ik liever niks over vertel, want ik vind het eng en gênant. Ook al weet ik dat ik niet de enige ben. Die dwanggedachten staan in verband met de angsstoornis. Vannacht ook vet kut geslapen, want eenmaal alleen in bed..... Juist, ik ben weg bij mijn vriend. Moeilijke beslissing, maar hij behandelde mij zeer slecht, om het maar zachtjes uit te drukken. Ik sta wel achter mijn beslissing, maar de angsten worden wel sterker. Dat is wel naar. Ik verblijf tijdelijk bij mijn lieve vriendin, dat is erg lief van haar. Gelukkig heb ik mijn paniek nog onder controle, maar mijn dwanggedachten niet. Het is als volgt: Hey, een roze olifant! Oh, ja, mag niet denken aan een roze olifant.... En dat herhaalt zich de hele dag door. Ik ben er zooooo moe van :S. En het erge is; je weet het van jezelf, maar je kunt er niks aan doen. Hoe vaak denk ik wel niet, had ik maar een jointje. Maar ik ben bang voor drugs en durf niet te gebruiken. Maar het zou fijn zijn als mijn gedachten een keer over vlindertjes zouden gaan ipv dood gaan. Inmiddels heb ik vrede gesloten met de roze olifant en haar geaccepteerd als onderdeel van mijn bestaan. Maar ik zou blij zijn als zij vertrekt zodat ik wat ruimte krijg.

Jeeej, sinds een aantal weken doe ik aan sport. 1 keer in de week een uur fitness. Ik moet eerlijk bekennen dat het heel goed gaat! Geen paniek, geen hyperventilatie, wel keihard sporten! Waarom heb ik daar jaren tegenop gezien? Het zal wel te weinig zelfvertrouwen zijn geweest. Ja, ik was een oen met een plaat voor mijn hoofd. Een keer had ik wel bijna paniek. Dat komt omdat er op die fietsjes een hartslagmeter zit. Mijn hartslag was in een keer 159 p/m! Dat is vet hoog. Ik besefte dat ik tijdens een paniekaanval hetzelfde kon halen, haha, maar dan lig je gewoon stil. Heel apart, hoor. Is een paniekaanval dan niet de beste cardiotraining?

Heel vervelend als iemand een paniekaanval krijgt. Je ziet de ander lijden en je weet niet wat je moet doen. Helaas kun je niet veel anders dan wachten tot het over is. Een paniekaanval kan heel lang duren. Die van mij duurden soms wel een uur! als iemand tijdens de hyperventilatie een droge mond heeft, geef die gene dan nooit cafeïne! Cafeïne laat het hart alleen maar nog sneller kloppen. Water (met een rietje) is gewoon goed, ook al zegt diegene een lage suikerspiegel te hebben. Geef diegene in dat geval jus d'orange, 7up of limonade. Ook chocola is uit den boze!! Ademhalen met een boterhamzakje: plaats het zakje alleen op de mond en niet over de mond en neus! Dat is ook een veel voorkomend verschijnsel. Als je het zakje ook over de neus plaatst, daalt het zuurstofgehalte nog verder, waardoor het slachtoffer alleen maar nog duizeliger wordt. Samen proberen adem te halen is goed, maar niks forceren. Als het slachtoffer teveel zn best moet doen om jouw ademhaling bij te houden, kan hij/zij het gevoel krijgen grip te verliezen. Raak hem/haar niet teveel aan. Omdat alle spieren verkrampen en er agressie omhoog komt, zijn aanrakingen tijdens een paniekaanval niet prettig. Tijdens een paniekaanval heeft men het liefst een beetje ruimte. Ga met hem/haar naar een rustige plek. Ook tijdens/na een paniekaanval kent men schaamte. Als het slachtoffer zich schaamt, wordt hij/zij alleen maar onrustiger. Breng diegene dus naar een rustige plek met weinig mensen. Anders zal diegene al zijn gedachtes wijden aan: ' oh, help, iedereen kijkt!' enz. Het ziekenhuis is niet per se nodig. Bij twijfel wel doen! 112 hoeft bij een paniekaanval niet gealarmeerd te worden. Twijfel je tussen een paniekaanval en een hartaanval? Bel dan altijd 112! De beste tip: Blijf zelf kalm. Als het slachtoffer ziet dat jij ook in paniek raakt, zal het slachtoffer ernstigere klachten krijgen.

Help, de zomer komt er aan! Dat betekent weer zwemmen. Ik ben heel erg bang om te zwemmen. Ik kan al niet zo goed zwemmen en dan zijn er ook nog eens heel veel mensen in het water die allemaal heel wild doen. Als ik dus een stukje verder ga zwemmen naar wat dieper water, word ik heel angstig. Dan raak ik in paniek en klamp ik me vast aan bijv mijn vriend. Misschien is het een soort van claustrofobie? Ik ben echt bang in diep water. Ik vind het wel heel vervelend, want ik zou ook zo graag eens zorgeloos de zee in duiken enzo. Of de grote glijbanen af... Als ik niet meer kan staan in het water, raak ik in paniek en krijg ik overal ernstige krampen. Zemmen is voor mij dus nog gevaarlijk ook. Ik voel mij net een klein kind waar mensen op moeten passen. Meestal lig ik dus op het strand met een flutromannetje.